“അതിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോപുതിയ മനുഷ്യനെക്കുറിച്ചുള്ള ഓഷോ സങ്കല്പം

ഒരു നിഷേധിയുടേതാണ്. യഥാർത്ഥസ്വത്വവും

യഥാർത്ഥ മുഖവും തേടുന്ന ഒരു വിമതന്റേതാണ്.

മുഖംമൂടികളഴിച്ചുമാറ്റാനും സ്വത്വം

വെളിപ്പെടുത്താനും തയ്യാറായ മനുഷ്യന്റേതാണ്.

താനെന്താണോ അതായിരിക്കലാണ്, അതിനു

കഴിയുന്നതാണ് ഏറ്റവും വലിയ അനുഗ്രഹം.

സത്യമുള്ള മനുഷ്യൻ, ആത്മാർത്ഥതയുള്ള

മനുഷ്യൻ, സ്നേഹവും സഹാനുഭൂതിയുമുള്ള

മനുഷ്യൻ – ഓഷോയുടെ മനുഷ്യസങ്കല്പം

അതാണ്. അത്തരം മനുഷ്യന്റെ സാന്നിധ്യത്തിൽ

ഒരു കാന്തികശക്തി അനുഭവപ്പെടുമെന്ന്

ഓഷോ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നുളം സിദ്ധാന്തങ്ങൾ അർത്ഥമില്ലാത്തവയാണ്.”

ഇത് അപൂർവ്വ വചനങ്ങളാണ്. അപൂർവ്വങ്ങളിൽ അത്യപൂർവ്വമായവ. ബുദ്ധൻ
തന്റെ ഹൃദയം നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി തുറക്കുകയാണ്, അതിന്റെ അഗാധതകളിലേക്ക്
ഒരതിഥിയായി കടന്നു ചെല്ലുവാൻ നിങ്ങളെ ക്ഷണിക്കുകയാണ്.
ആ സുഗന്ധം നിങ്ങളിലും വിരിയുക സാധ്യമാണ്. കാരണം ഓരോ മനുഷ്യനും
പിറക്കുന്നത് ഒരു ബുദ്ധനാകാനാണ്… ആന്തരിക പരിവർത്തനത്തിന്റെ പരമപ്രധാനമായ
ഒരു ഘടകമായി നൂറ്റാണ്ടുകളായി മൗനം അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.
എന്നാൽ മൗനം കൊണ്ട് മാത്രം കാര്യമായില്ല, അത് പ്രയോജനപ്രദവുമല്ല.
അവബോധത്തിന്റെ വേരുപിടിച്ചു നിൽക്കുമ്പോൾ മാത്രമാണ് മൗനം
സുന്ദരമാകുന്നത്. അല്ലാത്തപ്പോൾ അത് തികഞ്ഞ ശൂന്യതയാണ്. അവബോധവുമായി
ചേർന്നു നിൽക്കുമ്പോൾ മൗനത്തിന് ഒരു ആഴമുണ്ട്, ഒരു തലവിന്യാസമുണ്ട്,
ഒരു നിറവേറലും പൂർണ്ണതയുമുണ്ട്. അവബോധത്തിന്റെ സാന്നിദ്ധ്യത്തിൽ
മൗനം വിടരുന്നു. സുഗന്ധം പരത്തുന്നു. അവബോധത്തിന്റെ അഭാവത്തിൽ
മൗനമെന്നത് തികച്ചും ശൂന്യവും ഇരുണ്ടതും അപ്രസക്തവും ദുഃഖകരവുമാണ്.

“ഇന്ത്യ കേവലം ഭൂമിശാസ്ത്രമോ, ചരിത്രമോ അല്ല.
അതൊരു ദേശീയരാഷ്ട്രമോ, രാജ്യമോ, ഒരു ഭൂവിഭാഗമോ അല്ല.
അതിലും കവിഞ്ഞ മറ്റെന്തോ ആണത്. അത് ഒരു ഉൽപ്രേക്ഷയും കവിതയുമാകുന്നു.
അദൃശ്യവും വളരെ വ്യക്തവുമായ ഒന്ന്. മറ്റൊരു രാജ്യത്തിനും അവകാശപ്പെടാൻ
കഴിയാത്ത വിധം ചില സവിശേഷ
ഊർജജമണ്ഡലത്താൽ പ്രകമ്പിതമാണ് ഇന്ത്യ.
നിങ്ങൾ ഭൂമിയുടെ ഏതെങ്കിലും ഒരു ഭാഗത്ത് ജനിച്ച് വീണവരായിരിക്കാം;
ഏതെങ്കിലും രാജ്യത്ത്, ഏതെങ്കിലും നൂറ്റാണ്ടിൽ, കഴിഞ്ഞ കാലത്തോ,
വരും കാലത്തോ ആവട്ടെ; നിങ്ങളുടെ അന്വേഷണം,
ആന്തരികമായതിനെക്കുറിച്ചുള്ള അന്വേഷണമാണെങ്കിൽ
നിങ്ങൾ ഇന്ത്യയുടെ പുത്രനാകുന്നു.”

“അന്ധകാരം അറിയപ്പെടാത്തതാണ്. നാം അതിൽ തനിച്ചാണുതാനും. സ്വയം നഷ്ടപ്പെട്ടതുപോലെ നമുക്ക് തോന്നുന്നു, അറിയാവുന്നതും പരിചിതവുമായ സകലതും ഇല്ലാതായതുപോലെ. ഓർമ്മവെക്കുക, പരിചിതവും അറിയാവുന്നതുമായവയെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ കഴിയുന്നവർക്കേ
സത്യത്തിന്റെ പാതയിൽ യാത്ര തുടങ്ങാൻ സാധിക്കു; പാതകളോ നടവഴിയോ ഇല്ലാത്ത, അജ്ഞാതത്തിലേക്കു പ്രവേശിക്കാൻ കഴിയുന്നവർക്ക്
-അവർക്കുമാത്രമേ സത്യത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാൻ കഴിയൂ. ഈ കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ ആമുഖമായി പറയുകയാണ്, എന്തുകൊണ്ടെന്നാൽ, അന്ധകാരവുമായി പ്രണയത്തിൽ വീഴുന്നില്ലെങ്കിൽ, ജീവിതത്തിന്റെ മഹത്തായ സത്യങ്ങളോടുള്ള പ്രണയം നിങ്ങൾക്കു
നിഷേധിക്കപ്പെടുകയേയുള്ളു.’”

““ആരുംതന്നെ നിങ്ങളെ നയിക്കേണ്ടതില്ല,
ആരും തന്നെ നിങ്ങളെ രക്ഷിക്കേണ്ടതില്ല.’
തെറ്റായ അറിവിനും അടിച്ചമർത്തലിനുമെതിരെ
ഉത്പതിഷ്ണുവും കലാപകാരിയുമായ ഓഷോ ആഞ്ഞടിക്കുന്നു,
ആക്രമണത്തിന്റെ ഒരു ശൃംഖലതന്നെ അദ്ദേഹം അഴിച്ചുവിടുന്നു.
അദ്ദേഹത്തിന്റെ വീക്ഷണം ധ്യാനത്തിൽനിന്ന് വന്നുചേരുന്ന
സ്നേഹത്താൽ മാറ്റപ്പെട്ട ഒരു ലോകത്തിന്റേതാണ്.
വിഭാഗീയമായ വിദ്യാഭ്യാസ പദ്ധതികളേയും, രാഷ്ട്രീയത്താൽ ദുഷിപ്പിക്കപ്പെട്ട
ശാസ്ത്രത്തേയും മതങ്ങളുടെ അടിച്ചമർത്തലിനേയും കുറിച്ചു പറഞ്ഞുകൊണ്ട്
സ്നേഹമാണ് ആ രഹസ്യത്താക്കോൽ എന്നും നമുക്കാവശ്യമുള്ളതെല്ലാം
നമ്മുടെയുള്ളിൽ തന്നെയുണ്ട് എന്നും ഓഷോ പറഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.”

നർമ്മബോധം മനുഷ്യന്റെ പൂർണതയുടെ അത്യന്താപേക്ഷിതമായ ഒരു ഭാഗമാണ്.
അതവനെ ആരോഗ്യത്തിൽ നിലനിർത്തുന്നു, അതവനെ യുവത്വത്തിൽ നിലനിർത്തുന്നു,
അതവനെ പുതുമയിൽ നിലനിർത്തുന്നു; ഗൗരവം രോഗമാണ്. ചിരി പ്രാർത്ഥനയേക്കാൾ
എത്രയോ കൂടുതൽ പരിപാവനമാണ്, കാരണം ഏതൊരു മൂഢനായ മനുഷ്യനും പ്രാർത്ഥന
ചെയ്യുവാൻ കഴിയും, അതിന് അധികമൊന്നും ധിഷണയുടെ ആവശ്യമില്ല.
ഹാസ്യരസത്തിന് ധിഷണ ആവശ്യമാണ്, അതിന് മനഃസാന്നിദ്ധ്യം ആവശ്യമാണ്,
കാര്യങ്ങളിലേക്ക് ചുഴിഞ്ഞുനോക്കുന്നതിനുള്ള ചടുലത ആവശ്യമാണ്.

മരണവും ജീവിതവും ഒരേ ഊർജ്ജത്തിന്റെ തന്നെ, ഒരേ പ്രതിഭാസത്തിന്റെതന്നെ ഇരു
ധ്രുവങ്ങളാണ് വേലിയേറ്റവും വേലിയിറക്കംപോലെ, പകലും
രാതിയുംപോലെ, ഗ്രീഷ്ണവും ഹേമ ന്തവുംപോലെ, അവ വേറെ വേറെയല്ല,
അവ വിപരീതങ്ങളല്ല, അവ പരസ്പര വിരുദ്ധങ്ങളല്ല, മറിച്ച്
അവ പരസ്പര പൂരകങ്ങളാണ്. മരണമെന്നത് ജീവിതത്തിന്റെ
അന്ത്യമല്ല, വാസ്തവത്തിൽ അത് ജീവിതത്തിന്റെ പൂർത്തീകരണമാണ്.
അത് ജീവിതത്തിന്റെ അന്ത്യത്തിലേക്കുള്ള പുരോഗമനമാണ്.
ഒരിക്കൽ നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തേയും അതിന്റെ
പ്രകിയകളേയും അറിഞ്ഞുകഴിഞ്ഞാൽ, അപ്പോൾ മരണമെന്താണെന്ന് നിങ്ങളറിയും.

അതിർത്തികളെ മായ്ക്കുന്ന പ്രേമം നിബന്ധനകളെ മായ്ക്കുന്ന പ്രേമം നിബന്ധനകളൊന്നുമില്ലാത്തതാണെന്നും ആഗ്രഹങ്ങളിൽ നിന്നെല്ലാം മോചനം പ്രാപിച്ച വ്യക്തി സ്വാർത്ഥഭാവങ്ങളിൽ നിന്ന് ഈശ്വരനിൽ എത്തിച്ചേരുന്നുവെന്ന് ഓഷോ.